Update Sjakitarius

Het valt niet altijd mee om een blog up to date te houden, heb ik gemerkt. Er gebeurt hier zoveel, dat het bijna niet bij te houden is. En ik wil het voor jullie natuurlijk ook een beetje behapbaar houden. Maar goed mijn tweede week bij Sjaki begon bij de kleintjes. Er waren negen leerlingen en daarvan komen de ouders mee. Een moeder heeft twee kinderen die beide niet goed kunnen lopen. Twee schattige kindertjes die ontzettend lief zijn. Er was ook een hele pittige dame in de groep. Ze gooit graag met alles en kan ook onverwacht uithalen. Bij het individueel werken heeft ze zowel haar moeder als mij met zand bekogeld. Inmiddels hebben we ontdekt dat ze het leuk vindt om met een grote bal te spelen. Het gaat lang goed, maar het is vooral leuk om iets omver te gooien. Met de leerkracht van die groep ben ik huisbezoek geweest bij een meisje met een heel nare achtergrond. Ondanks dat, heeft haar vader die op Java werkt, een fantastische verzorgster gevonden. Door de verzorgster en met hulp van school heeft deze leerling enorme vooruitgang geboekt.

Dinsdag hebben wij gezwommen. Dat gaat iets anders dan bij de Koetsveldschool. De schoolbus wordt volgepropt met leerlingen. De leerkrachten en vrijwilligers gaan met een scooter naar het zwembad. Soms nemen de leerkrachten een leerling achterop en er zijn ook ouders die hun kinderen brengen. De zwemles werd gegeven in een privé zwembad. Er was een instructeur die mij even kort uitlegde hoe ik met de kinderen die niet goed kunnen lopen oefeningen kon doen. Twee meisjes waren nog nooit in het zwembad geweest en hadden een smile van oor tot oor! (Ondertussen wordt door Gede met ontbloot bovenlijf de buitenlamp vervangen. De lamp hangt heel hoog dus heeft hij een stok met daarop een hulpstuk geknutseld zodat hij geen trap nodig heeft. Inmiddels is hij bijgeslapen en zijn wij weer goed met elkaar). Ik moet bekennen dat de zwemlessen in Nederland nooit mijn favoriete uitje zijn, maar hier heb ik ontzettend genoten. 

Woensdag heb ik aan de leerkrachten een korte training gegeven met wat lesideeen voor schrijven. De twee dagen daarna ben ik hier bij twee groepen mee aan de slag gegaan. Grote uitdaging was een jongetje met het syndroom van down. Hij komt lui over maar met een paar oefeningen aangepast op zijn niveau hebben wij hem toch actiever gekregen. Superleuk! 

Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik graag alles netjes op orde heb en de boel graag goed organiseer. De bibliotheek bij Sjaki is inmiddels voor een deel aangepakt. En vandaag hebben de andere dames het magazijn geordend en geïnventariseerd welke materialen er allemaal zijn. 

Ik ben inmiddels al bij meerdere kinderen op huisbezoek geweest. Sommigen wonen echt midden tussen de rijstvelden. Omdat ik de leerkrachten moet volgen, kan ik niet altijd optimaal genieten van de mooie omgeving. Maar ik voel mij wel heel bevoorrecht als ik daar zo op mijn scoortertje rijd en al die uitlaatgassen en rookwolken van illegale vuurtjes in mag ademen. Soms ook nog wat as uit een vulkaan, maar dan nog steeds voelt het speciaal. Omdat de leerkrachten buiten Ubud wonen, moet ik dus alleen naar huis rijden. Zelfs dat is mij gelukt! Alleen stond ik de eerste keer in een soort file, dan begrijp ik de mondkapjes wel.

Van de week hadden wij in de Warung (restaurantje bij de school) twee mensen op bezoek. De vrouw vroeg naar mij en bleek de zus te zijn van een bekende. Heel grappig! Heel af en toe moeten wij om de beurt hosten in de Warung. Het is dan de bedoeling dat je de gasten uitleg geeft over het project en een rondleiding geeft.

Momenteel zijn er overal heel veel ceremonies en dus zijn er heel veel leerlingen niet. Morgen ga ik naar een traditionele bruiloft in Singaraja. Daar heeft Sjakitatius ook een school. Een leerkracht gaat trouwen en wil graag zoveel mogelijk vrijwilligers op haar feest. Ik heb hiervoor speciaal een outfIt laten aanmeten. Foto's volgen later.