Eindelijk regen

11 november 2015 - Ubud, Indonesië

Gisteren is het geweld letterlijk losgebarsten. Het was al een paar dagen/weken drukkend warm en het zweet gutste bij iedereen van het lijf. Gisteren had ik met een aantal Zweedse dames afgesproken bij een leuk restaurant. Honderd meter voordat wij er waren begon het toch te regenen. Honderd meter is nog best ver als het bellen regent. Tijdens het eten onweerde het behoorlijk en het regende lekker door. Maar net op het moment dat wij weg wilden gaan, barstte het geweld echt los. Binnnen no time liep de binnenvijver over en kregen wij kratjes aangeboden om onze voeten op te zetten. De straat was inmiddels verandert in een rivier en het zag er niet naar uit dat het ging stoppen met regenen. Normaal gesproken wordt je iedere meter lastig gevallen met de opmerkingen: taxi, transport. Maar nu kwam er natuurlijk net geen een taxi langs. Gelukkig heeft iedereen in Ubud wel een bekende die een taxi heeft en heeft de lieve serveerster een taxi geregeld. Met een paraplu zorgde zij ervoor dat wij als maxima's droog over kwamen. Onderweg reden wij langs het voetbalveld voor de school. Dat was inmiddels een meer geworden. Thuis gekomen, had ik nog een kleine verrassing. Die onheilspellende vlekken op het plafond en de kalkaanslag op de vloer waren misschien wel oud, maar nog niet verholpen. Het druppelde lekker binnen en zo had ik een natte vloer en een nat matras. Dus ik naar Gede de manager, die in een diepe slaap lag. Nou, dat was geen succes. Hij was een partij chagrijnig en heeft alleen de vloer droog gemaakt. Hij liet mij gewoon achter met een natte plek op mijn matras. inmiddels was ik ook niet meer gezellig en heb ik nog een klein glaasje wijn gedaan met Ankie. Gelukkig had ik een mega groot bed dus kon ik gewoon slapen. Althans  dat dacht ik. De onweer werd steeds harder en liet zelfs de muur trillen. Gevolg was weer een enorme stortbui. Heel zachtje hoorde ik naast mij plok, plok van de druppels. Nog altijd beter dan een snurkende man, maar echt rustig werd ik er niet van. Vanmorgen te laat op mij werk omdat ik in de onderhandeling moest voor een nieuwe kamer. Eerst kreeg ik een kamer beneden, maar dat wilde ik niet. Teveel herrie! Ik wilde Ankie's kamer maar die mocht ik niet omdat daar twee bedden stonden. Na nog een kamer die ik niet wilde, heb ik nu een modernere kamer weer op de bovenste etage. Alleen in het andere gebouw. De verhuizing was best pittig. Vier trappen op en vier af. Maar ik ben blij! Kan nu mijn kleren gewoon op de plank leggen in de kast zonder splinters in mijn kleding te krijgen!

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Sylvia:
    11 november 2015
    Jeetje An pittig hoor allemaal. Alles is daar in het extreem blijkbaar of bloedheet of je regent weg. Goed dat je een andere kamer hebt gevraagd. Leuk om te lezen dat je leuke meiden hebt leren kennen. Veel plezier nog xxx