Laatste week bij Sjaki-tari-us

Goed nieuws: de avond na het hosten was mijn was op wonderbaarlijke wijze weer terug. Een geluk want ik moest nog een week met mijn Sjaki shirts doen! Het hosten was trouwens heel bijzonder. Ik kreeg een privé optreden van een Nederlandse muzikant die in Formentera woont. Hij zong een prachtig nummer en ik was samen met het personeel van de Warung zeer onder de indruk en zelfs een beetje ontroerd.
Ik ben een beetje kwijt wat ik allemaal gedaan heb, dat komt omdat ik nu vakantie heb! Haha!
De laatste week bij Sjaki heb ik in alle klassen meegedraaid. Maandag was ik bij de kleintjes en heb ik tijdens het verblijf in de sensokamer bellen geblazen. Dit was zo leuk! Een meisje waarbij de verwerking in de hersenen vertraagd is, vond het fantastisch om de bellen kapot te maken. Helaas kon ze zelf geen bellen blazen omdat ze gewoonweg niet kon blazen. Haar mondmotoriek is niet goed waardoor ze ook kwijlt. Maar zo'n schatje! 
Er zijn geen huisbezoeken meer omdat de rapporten ingevuld moeten worden. De rapporten zijn vrij uitgebreid en best veel werk voor de leerkrachten. Daarom doen de vrijwilligers nu andere dingen. Ik moest foto's met spelmateriaal laten printen voor de klassen. Deze kunnen ze gebruiken om kinderen te helpen bij het kiezen tijdens het vrij spelen. Na het werk ben ik naar de kapper geweest. Hij heeft het niet verpest, maar ik kan niet zeggen dat hij hetzelfde model heeft geknipt. De droge punten aan de achterkant zitten er nog steeds.
Dinsdag heb ik werkzaamheden buiten de klas gedaan. 's Middags moesten wij ons weer in onze Kebaja (traditionele kleding) hijsen want we gingen naar een hele speciale ceremonie. Hierover volgt een apart stukje.
Woensdag heb ik in de Bintan groep duplo geïntroduceerd in een groep. De kinderen gingen er enthousiast mee aan de slag. Er werd een trein gemaakt en een toren. Ik heb samen met ze gespeeld en voorgedaan hoe ze dingen konden maken. 
Op de valreep ben ik nog naar de school in Singaraya geweest. Donderdag om half 7 werd ik opgepikt door Julian voor een ritje achterop de motor van twee uur. Behalve de zadelpijn totaal geen straf. De weg naar Singaraya is fantastisch en als je zo vroeg onderweg bent dan zie je alle dorpjes ontwaken. Heerlijk! Halverwege een stop gemaakt voor koffie en thee with a view. En wat voor een uitzicht! Drie belangrijke bergen op een rij met goed zicht.
Om precies half 9 waren wij in de school. De school is in een groot woonhuis en heeft daardoor minder grote lokalen. Na een wandeling (zeer leerzaam voor de kinderen) ben ik in alle drie de klassen een kijkje gaan nemen. Ik ben blij dat ik nog even een kijkje heb kunnen nemen in Singaraya. Op de terugweg hadden wij vreselijk veel regen, met name toen wij de berg overgingen. Gelukkig had ik een poncho anders was ik op zeker ziek geworden. Wij zijn onderweg zonder overdrijven honderd bussen tegen gekomen met studenten uit Java. Bij een mega souvenirshop stonden er op een gegeven moment 50 geparkeerd. Maar Julian is een ervaren motorbiker dus hebben wij ze redelijk snel achter ons kunnen laten. Het is namelijk super smerig om achter bus te zitten. Je ademt alleen maar uitlaatgassen in en wij waren natuurlijk de mondkapjes vergeten. 's Avonds bij de Warung van Sjaki gegeten om de workshop voor vrijdag voor te bereiden met Chiara. 
En toen was het zover, mijn laatste dag bij Sjaki-tar-us. In de morgen was ik bij Palangi en heb ik individueel gewerkt met de leerlingen. Halverwege kwam er nog een stel op bezoek die ik op het vliegveld heb leren kennen. Ik kwam ze de avond ervoor tegen en had ze uitgenodigd om te komen kijken. Daarna ben ik voor alle kinderen en het personeel ijsjes gaan halen. Toen ik terugkwam zaten alle leerlingen beneden en hebben ze voor mij gezongen. De ijsjes waren een succes. Ik kreeg nog een cadeautje en een boekwerkje met tekeningen en toen moest ik afscheid nemen van de kinderen. Ik heb een klein traantje gelaten. En werd getroost door een kleine man met down syndroom, die meestal een grote boef is.
's Middags hebben Chiara en ik een workshop gegeven met Lesideeën. De leerkrachten waren de leerlingen zodat zij zelf konden ervaren hoe het is. Wij hebben ontzettend veel lol gehad. De leerkrachten gingen de leerlingen nadoen en maakte het ons soms best lastig. Maar al met al was het een geslaagde workshop! Tot slot heb ik ook afscheid genomen van het personeel. Ik kom nog wel even terug rond oud en nieuw!