Hardcore Silverworkshop

Ik heb een nieuwe hobby! Zaterdagmiddag heb ik samen met Elleke een zilverworkshop gevolgd. In een winkel hadden ze een aantal tafels met middeleeuwse apparatuur opgesteld en daarmee mochten wij aan de slag. Nadat wij eerst een sieraad in de winkel hadden uitgekozen dat wij wilden gaan maken. Ik had een ring gekozen en dat is niet echt beginnersmateriaal en zeker niet als het ook nog drie lagen moet zijn. Eerst drie stukken zilver van een rol afgeknipt en daarna moest ik het op verschillende stukken plat slaan. Het kan aan het Engels van de begeleider hebben gelegen, of mijn enthousiasme. In ieder geval was hij niet helemaal tevreden. Dus werd het zilver heet gemaakt en door hem in de juiste "shape" gebracht. Dat verwarmen van het zilver gaat nog een op een heel Spartaanse manier, vooral als je je verkeerde been gebruikt. Je moet namelijk met regelmatige bewegingen een ouderwetse blaasbalg intrappen. En als je niet doortrapt gaat het soldeeerapparaat weer uit. Drie keer raden wat bij mij gebeurde? De drie ringen werden aan elkaar gesoldeerd en bleken veel te groot. Gelukkig was die man een perfectionist en zijn wij net zolang doorgegaan tot de ringen even groot waren en om mijn vinger paste. Toen moest ik zes kleine stukjes zilver afsnijden van een grote rol. Ik ben ook zo'n slapjanus en kreeg het gewoon niet voor elkaar zonder dat het zilver in het rond vloog. Maar die geduldige lieve schat kwam gelukkig weer ter hulp. De kleine stukjes werden verwarmd en vormden vanuit zichzelf een balletje. Deze balletjes werden tussen de drie ringen ingezet en klaar was de ring. Nog niet helemaal. De ring moest nog worden geschuurd, in badje en daarna gepolijst. Ook dit keer was Mr. Perfect niet helemaal tevreden over mijn behaalde resultaat. Dus heeft hij het voor mij op en top gemaakt. Wel fijn, want je gaat in ieder geval met iets moois naar huis.
Omdat hij dacht dat ik nog genoeg tijd had, heb ik nog een hanger voor een armband gemaakt. Eerst overtrekken, knippen, boren, zagen en tot slot vijlen. Door mijn ongekende krachten, brak ik een ieniemienie boortje. De hanger had na al dat knippen en vijlen een beetje een grillige vorm en dat vond ik eigenlijk wel leuk. Het was niet volgens het voorbeeld en de norm, dus is de hanger bijgezaagd en geschaafd door mijn grote vriend. Hij besloot het schuren en polijsten maar zelf te doen. Tot slot dacht ik het slotje van de armband gewoon te gaan kopen in de winkel. Dat was niet de deal. Dus ver over tijd zat ik weer te knippen en boren. Maar ik moet bekennen: het zijn twee mooi, draagbare sieraden geworden. En ik vond het echt geweldig om het proces mee te maken.
Halverwege de workshop kwam de leverancier van het zilver langs. Hij bracht weer, ik weet niet hoeveel kilo, zilver en ging uitgebreid het geld tellen. Hij deed dat op een heel speciale manier en supersnel. Ik weet nu ook dat de inkoopprijs 7.000 roepie per gram is en wij 15.000 moesten betalen. Ik heb een kilo zilver vast mogen houden, het is ongeveer een flinke hand vol! Het werd opgeborgen in een eenvoudig kastje in de winkel, zonder noemenswaardig slot of beveiliging. Aan het einde van de workshop zijn Elleke en ik een wijntje gaan drinken bij mij op het balkon!