Eerste werkweek

Zaterdagochtend, na een pittige, maar vooral leuke werkweek. Zoals iedere morgen schijnt de zon. Ik ben wakker geworden door een vegend personeelslid die minstens een uur voor mijn deur geveegd heeft en omdat ik niet reageerde overdreven ging hoesten. Hij heeft nog veel te leren!

Eigenlijk is iedere dag tot nu toe bijzonder. Dinsdag begonnen wij op school de dag met een ceremonie omdat het volle maan was. Zowel vol, half als kwart is reden voor een ceremonie. Dit houdt in dat je al vier keer per maand minder leerlingen hebt omdat ouders moeten voorbereiden en hun kinderen niet kunnen brengen.

De ceremonie wordt gehouden bij het altaar in de school. Alle kinderen zitten voor het altaar en er wordt gebeden. Daarna worden de kinderen besprenkeld met water en maken ze hun gezicht schoon. Waarschijnlijk is dit een hele lompe omschrijving van een heel bijzonder ritueel. Maar zo ziet het eruit!

Er waren die dag zeer weinig kinderen in de groep waar ik aan de slag ging. Daardoor heb ik heerlijk kunnen genieten van een look-a-like van een oud-leerling van mij. De tieners kregen vandaag seksuele voorlichting. Heerlijk dat gegiebel en gegniffel wat bij iedere tiener hetzelfde is als het om dit onderwerp gaat. De tieners zijn al zo zelfstandig dat ik niet zoveel heb kunnen doen.  's Avond lag ik bij op een matje bij de yoga mijzelf af te vragen wat ik er deed na een hele dag in hurkzit op een matje te hebben gezeten. Maar ja, ik had het Ankie uit Melrose place beloofd en eigenlijk was het wel heel relaxt.

Woensdag waren er nog steeds weinig kinderen en mocht ik met een leerling aan de slag die volgens de leerkrachten lui is. Persoonlijk denk ik dat hij, behalve dat hij zeer lenig is, ook nog niet zoveel kan. Vandaag was er weer feest. Lisa, een van de vrijwilligers was jarig. Dit hebben wij ' s avonds nog wat uitgebreider gevierd in de bar. Nadat wij een voorstelling hadden bijgewoond van dove dansers. Zij traden op in de school en ik heb mensen nog nooit zulke indrukwekkende dansmoves zien maken. Echt zo knap! Wat erg leuk was, is dat de dames uit het restaurant ook zijn komen kijken.

Ik vergeet mijn eerste huisbezoek te vermelden. Aangepast aan mij rijvaardigheden was dit bezoek dichtbij het centrum van Ubud. De rit ernaartoe duurt voor het personeel normaal waarschijnlijk 5 minuten, maar ik heb het kunnen verlengen tot een sightseeing trip van 15 minuten. Ze zijn uiteindelijk maar voor mijn gaan rijden, want ze kunnen gewoon niet zo langzaam. Op de veranda van het huis hebben wij schoolse oefeningen gedaan met het jongetje. En weer zat ik op de grond. Dit keer was het best een beetje vies. Grote teleurstelling toen bij thuiskomst: het zwembad kapot was.

Donderdag zat ik bij de kleintjes. Er waren drie nieuwe leerlingen en de juf was er niet. Samen met een assistent en de moeders hebben we de groep gedraaid. Best pittig. In een kleine klas met veertien mensen, waarvan ik natuurlijk de meeste ruimte nodig had. Ongelofelijk hoe makkelijk die mensen zich opvouwen en maar 50 vierkante centimeter nodig hebben. Het zitten gaat nu redelijk, maar het opstaan vergt toch nog wat ruimte tot grote hilariteit van de moeders. Twee nieuwe leerlingen hebben problemen met lopen, hun voetjes zijn vergroeid. Bij het lopen moet je ze ondersteunen en ik wist dat ik kon zweten, maar na een dag in deze klas zat er geen droge draad meer aan mijn lijf. Tijdens het snoezelen hebben we de beentjes gemasseerd. Dat vond ik best confronterend. Van die hele dunne beentjes met vergroeide voetjes aanraken is anders dan er naar kijken.

Vrijdag was een hele uitdaging. Er was een ouderbijeenkomst en de leerkrachten moesten daarbij aanwezig zijn. Tijdens de bijeenkomst zou er een groep yoga fanatici oefeningen met de kinderen komen doen. Julian vroeg of ik samen met een van de assistenten aanspreekpunt wilde zijn voor de yoga mensen. Ik had mij een ding niet gerealiseerd. Ik zat bij de kleintjes met alleen de leerkracht. Die moest naar de bijeenkomst en daar zat ik dan. Alleen met de groep. Gelukkig is Chiara mijn komen helpen. Samen hebben wij er het beste van gemaakt. De yoga bleek niet voor alle kleintjes geschikt en daarom zijn wij gaan spelen in de klas. Voor de afwisseling zijn wij nog even gaan snoezelen. De lesovergangen kan ik inmiddels een beetje met mijn gebrekkige Bahasa. Stop, stop, stop en rappi rappi (opruimen).  We hebben het tot een goed einde gebracht. Er hebben maar twee kinderen even gehuild!

Nadat ik de week doorgenomen had met Julian ben ik heerlijk in het zwembad gedoken. Ben zo blij dat er een zwembad is. Omdat het regenseizoen er aankomt wordt het steeds warmer. En of ik het nog niet warm genoeg had, heb ik mij 's avonds laten verleiden tot een dansje in de salsabar . Met Juan uit Andalusië, jullie zouden eigenlijk moeten kunnen horen hoe hij zijn naam uitspreekt. Zeer zwoel en dan ik, al druipend van het zweet, puffend op een barkruk.

Nou, met dit gezwam is jullie zaterdagochtend ook weer gevuld! Een heel fijn weekend!