Een dag uit het leven in Ubud

In Ubud vliegen de dagen voorbij. Om even over half 8 begint mijn dag met een douche. Het is momenteel zo warm dat je kan blijven douchen. Soms eet ik een yoghurtje op de kamer en soms ga ik ontbijten. Als ik geluk heb staat het fruit (ananas en watermeloen al 38 dagen lang) klaar. En dan moet ik kiezen tussen mij twee favorieten: ananas pannenkoek of egg jaffle (tosti met ei ertussen). Als de pannenkoekenmix niet vers is, is de keus snel gemaakt. Vaak heb ik geen tijd om te wachten tot ze de mix gemaakt hebben. Zij hebben namelijk genoeg tijd en zijn met veel teveel!
In verband met huisbezoeken in de rijstvelden, ga ik maandag, dinsdag en woensdag met de scooter naar de school. Soms ook op de andere dagen omdat ik anders vet te laat kom. Momenteel leen ik de helm van Gede. Na de mieren kreeg ik een alternatief aangeboden met larven van, voor mij, onbekende insecten. Met de helm van Gede is het risico beperkt tot hoofdluis. Als ik 2000 roepie (13 cent) contant heb, parkeer ik bij mijn favoriete parkeerwachter. Hij kijkt altijd heel boos, maar hij valt reuze mee. Ik vind het dan ook lullig als ik geen 2000 heb en hem voorbij moet rijden. Het risico als je bij hem parkeert, is dat je ingebouwd staat. Geen probleem, want er is altijd iemand die je scooter weer op de weg tovert. Laatst kon ik niet weg omdat er een auto voor mijn scooter stond. Mijn oplossing was de auto een meter vooruit rijden. De chauffeur had een ander visie: de scooter optillen en over de stoep een uitweg zoeken. 
De school begint ongeveer om kwart voor 9. Wij zijn er meestal rond half 9. Vaak is de conciërge al bezig met het produceren van mijn favoriete veeggeluid met de roe. De leerkrachten verzorgen de offertjes (iedere dag nieuwe) voor in de klas en maken thee voor de kinderen. Om half 9 komen ook de eerste kinderen en ouders binnen druppelen. Dit is altijd een heel gezellig moment. Iedereen is een beetje aan het kletsen en je kan een dolletje maken met de kinderen. Dit gaat wel altijd gepaard met veel vochtverlies. Voor school begint, druip je al van het zweet. De kinderen die met de schoolbus worden gebracht zijn meestal iets later. Kwart voor 9 gaan de kinderen naar de klassen. De meeste vrijwilligers hebben een vaste groep. Ik kijk waar ik nodig ben en soms doe ik werk buiten de klas.
Om half 12 gaan de jonge kinderen naar huis. Inmiddels zijn dan de tieners naar school gekomen. Zij hebben namelijk 's middags les. Wij eten tussen de middag met de leerkrachten en de vrijwilligers. De medewerkers uit de Warung (het restaurantje dat bij de school hoort) hebben dan een heerlijke maaltijd voor ons klaar staan. Het is altijd witte rijst met groente en een vleesvervanger of vlees. En altijd superlekker! De lunch wordt met de hand, rechterhand, gegeten. De linkerhand wordt gebruikt om de billen te poetsen en het is not done om met de linkerhand eten aan te raken. Vaak hebben de locals een lange nagel aan hun linkerhand. Jullie mogen zelf bedenken waar ze die voor gebruiken.
Na het eten volgt altijd een rustig moment voordat de ochtend geëvalueerd wordt. Tijdens de evaluatie worden bijzonderheden en mooie momenten uit de groepen besproken. Er worden tips uitgewisseld en plannen bedacht om leerlingen beter tegemoet te komen. Tevens worden de huisbezoeken besproken.
Na de evaluatie, het is dan inmiddels middag, gaan de leerkrachten en assistenten op huisbezoek. Meestal gaat er ook een vrijwilliger mee. Tijdens het huisbezoek worden schoolse activiteiten met de kinderen geoefend. Op deze manier zien de ouders wat de kinderen aangeboden krijgen en worden ouders gestimuleerd om zelf ook met de kinderen aan da slag te gaan.
Als ik niet op huisbezoek ga, help ik bij de tieners of ga ik andere werkzaamheden doen. Om 3 uur ga ik naar huis en doe op weg naar huis vaak nog een boodschapje. Thuis moet ik eerst even uitzweten voordat ik mijn dagelijkse oefeningen in het zwembad ga doen. Na het zwemmen doe ik (meestal) mijn 7 minutes work-out gevolgd door een handwasje en een uitgebreide douche. Deze duurt vaak lang omdat de straal te wensen over laat. Tussendoor moet ik nog wat socializen met de gasten en het personeel en ik kom er altijd pas boven achter dat ik geen handdoeken heb, dus kan ik weer naar beneden. Alles neemt hier iets meer tijd in beslag dan gemiddeld.
Dan is het al weer vrij snel tijd om te gaan eten. En en eet ik echt niet vroeg. Uurtje of 7! De laatste tijd eet ik nooit alleen, vaak eet ik met de vrijwilligers. Dan wordt het ook snel wat later en is je avond, voor je het weet, voorbij. Soms verzamelen wij in de Warung bij Sjaki-tari-us om degene die moet hosten gezelschap te houden. Het hosten houdt in dat je gasten die komen eten informeert over het project en als ze geïnteresseerd zijn een rondleiding geeft. Omdat het laag seizoen is, kan het rustig zijn en dan is gezelschap welkom! 
En als je eenmaal in het centrum bent is de verleiding groot om nog even een drankje te doen voordat je naar bed gaat. Gevolg is wel dat ik het weekend dan iets rustiger aan moet doen.