Melrose place

Eindelijk een stukje over mijn tijdelijke verblijfplaats, Aya's Room, of beter gezegd, Melrose Place. Via een smal gangetje kom je vanaf een drukke weg in het mini complex. Er staan twee gebouwen met in het midden een zwembad. Vandaar de naam Melrose Place. 
In het hotel werken alleen maar mannen. De manager, ben ik eergisteren achter gekomen, is een vrouw. Maar zij is er niet zo vaak en daar maken de mannen misbruik van. Hoewel ik betwijfel of zij het niet weet.
Tot nu toe zijn er altijd leuke gasten geweest waarmee ik van alles ben gaan doen: uit eten, shoppen en yoga. Vooral veel vrouwen uit Zweden, die trouwens superleuk zijn. Over het algemeen logeren er veel vrouwen. Dat heeft een heel bijzonder uitwerking op de mannen. Je ziet ze heel onrustig door het hotel lopen en een beetje onzeker lachen. Heerlijk om dat vanaf de bovenste etage gade te slaan.
Iedere morgen en middag wordt de tuin geveegd met een roe (toch nog een beetje Sinterklaas hier). Het geluid hoor je overal en herken je van verre. Voor de Balinees is de tuin duidelijk belangrijker dan de binnenkant van het huis. 
Naast het vegen, worden er iedere morgen bij iedere tempel in het complex en op andere strategische plekken offertjes geplaatst. Dit gaat met veel rituelen gepaard. Ik weet het niet helemaal zeker, maar volgens mij doen ze het later op de dag nog een keer. Een van die strategische plekken is trouwens mijn scooter. Ze hebben er lekker vertrouwen in. En dan weet ik niet of het om mij of de scooter gaat.
De mannen hebben duidelijk niet hun kennis opgedaan in een vijf sterren hotel. Vaak lopen ze met een ontbloot bovenlijf, slapen in het zicht, plassen met de deur open op het toilet naast de receptie, slapen en plassen in de kamers, laten hun vrienden komen en zwemmen in het zwembad. Laatst toen ik uit mijn werk terug kwam zaten ze in hun zwembroek gezellig biertjes te doen met een gast. Soms kan ik het ze niet eens kwalijk nemen want ze verdienen echt heel weinig en zijn dag en nacht bij het hotel. Gisteren kwam ik thuis en zaten er vijf man op de Bale, een soort huisje op palen. Dus ik grapte is dit Aya's cafe, ze kwamen niet meer bij! En je moet ook niet raar opkijken als vrienden van de eigenaar midden in de nacht een poolparty hebben. Is toch niet raar?
Nog zoiets. Als de kamer schoon wordt gemaakt zijn er drie dingen die ze moeten controleren, namelijk toiletpapier, handdoeken en flesjes water. Je raadt het al, ik moet altijd de vier trappen af om iets te vragen. Inmiddels hebben ik een noodvoorraad toiletpapier verstopt. Handdoeken is altijd een lastige. Ik wil er twee, een voor mijn haar en een voor mijn lichaam. Bijna nooit hebben ze twee handdoeken liggen. Vaak worden ze uit andere kamers gehaald of moeten ze nog bij de wasserette opgehaald worden. Je zou verwachten dat als je twaalf kamers hebt, minstens 24 handdoeken op voorraad hebt. Hier niet, dus een geluk dat veel kamers momenteel leeg staan.
Wist je trouwens dat als je een eenpersoonslaken overdwars op een tweepersoonsbed legt dat het dan net lijkt of je het bed fantastisch hebt opgemaakt en je bent snel klaar want je hoeft de uiteinden niet in te stoppen.
Momenteel is het heel rustig. Dan denk je als Nederlander laten wij de boel eens lekker onder handen nemen. Nou nee! De kamer aan de overkant lekt nog steeds. En verder betekent het extra luiertijd. Ik geloof nu wel dat wij nieuwe kussens op de buitenstoelen krijgen. Die zullen vervolgens weer weken op de Bale liggen.....
Als ik wil zwemmen moet ik Gede altijd vragen om de filters aan te zetten. Zelfs als ik het ruim van tevoren aankondig, staat het zwembad nog niet aan als ik beneden kom. Ik voel mij dan echt zo'n zeurpiet omdat ik hem dan weer lastig moet vallen (meestal is hij net gaan eten of ligt hij de slapen) maar eigenlijk is het zijn eigen schuld. Het is echt een gedoe om het zwembad aan te zetten. Gede moet in een kuil klimmen om de pomp aan te zetten. Levensgevaarlijk!
Het ontbijt loopt nog wel eens in de soep. Zeker nu er weinig mensen zijn. Laatst was er niets en moest een personeelslid een ei gaan halen. Heeft die schat op de scooter een plastic zakje met minstens 30 eieren gehaald. Ik heb ze niet gegeten, maar begrijp nu wel de onrust bij de mannen.
Ik heb het reuze naar mijn zin hier, ondanks dat het soms anders kan. Ze regelen uiteindelijk altijd alles. Ik voel mij soms net een prinses, zal weer wennen worden thuis. Het hotel ligt super centraal en kan ik gewoon lopend naar de restaurantjes, winkeltjes en barretjes. 
Momenteel is er vrouw uit Jordy (New Castle) in het hotel. Ze heeft een fantastisch accent. Net als die jongelui uit dat foute tv-programma Jordy Shore. Ik beken, ik kijk af en toe naar zulke programma's. Zij is vanmorgen mee geweest naar Sjakitarius.